bahar gelsiiin...

Ben nisan ayında doğdum. Baharı çok severim. Ne bunaltan ne üşüten havasını, güneşini, tomurcuktaki çiçekleri, kendini güneşe sereserpe atmış kedileri, köpekleri...

Tüm İstanbul halkı, geçen yazdan beri yağmur duaları edip duruyoruz. "Aman suyumuz bitmesin, kesilirse ne yaparız, sıcaktan mahvoluruz" diye söyleniyoruz ama insanoğlu işte. Biraz dengesiz, biraz doyumsuz oluyor. O geçen sene yağmur yağsın diye bulutları sayan ben şu aralar, "e gelsin artık bahar, kurusun her yer" modundayım. Bugün güneşi görünce nasıl da sevindim. Ama yine de hava soğuk. Denizden soğuk soğuk esiyor rüzgar.

Halbuki hava biraz daha ısınsa... Herkes atar kendini sokaklara. Ben baharda en çok şu hataya düşerim; "Güneş varmış" der ince giyinir sonra da gölgede donarım. Ama şöyle sırtıma güneşin vurduğu an da en keyiflisi olur. Hava limonata gibi olur baharda. Güneş tam kıvamında, rüzgar tam kararında. Bi de laleler açsın. O zaman İstanbul'umun tadı daha bi başka olur. Emirgan başka olur, evimin balkonu başka. Yeşilköy cıvıl cıvıl olur, Bebek'te deniz daha mavi...

Velhâsıl, bahar gelsin, nisan gelsin. Şenlenelin bütün İstanbul..



.